Więcej zdjęć

Jackowo

Po raz pierwszy nazwę tej wsi spotyka się w dokumencie zachowanym z 1377 roku – dotyczył on procesu sądowego, w którym brał udział Woycech von Jaskow. Z wsią o tej samej nazwie (Jatzkow) związane jest ściśle nazwisko jej właścicieli: ród szlachecki von Jatzkow posiadał w 1537 roku w powiecie lęborskim majątki Jackowo, Biebrowo, Sasino, Bargędzino, Borkowo, Przebendowo i Kierzkowo. W 1711 roku Georg Albert von Jatzkow zwierzchnik Ziemi Lęborskiej i Bytowskiej został spadkobiercą Choczewa, Łętowa, Gniewina, Gniewinka i Dąbrówki, ale on sam nie mieszkał w Jackowie. Dopiero od 1658 roku niewielka część jackowskiego majątku należała do rodziny von Prebendow. W 1756 roku jedynym właścicielem Jackowa i Biebrowa był von Jatzkow. Pod koniec XVIII wieku majątki te nabyła rodzina von Somnitz.

Według opisu z 1784 roku do Jackowa należał : „1 folwark, 1 młyn wodny o jednym napędzie, 7 gospodarzy, 4 chałupników, 1 kowal, 1 karczma, 1 nauczyciel, na polach należących do majątku znajdował się folwark o nazwie Kościerzynki; razem 19 domów, właścicielem był polski oberstleutnant Franz von Somnitz.” Jeszcze w 1804 roku Franz von Somnitz był właścicielem majątku Jackowo, Biebrowo i Ulinia. Jackowskie dobra oszacowano na 11 533 talarów – za tę sumę zakupił je 10 stycznia 1829 roku zamożny dziedzic: Karl Georg Fließbach z Kurowa. Od 29 października1855 roku majątek ten otrzymał jego drugi syn Wilhelm Fließbach. Od 1888 roku posiadłością tą zarządzała wdowa po nim:Catharina Fließbach, a od 29 marca 1892 roku ich syn Franz.

Zob. rozdział: Ród Fließbach